Reitia.pnlos. “3
Reìtia la gèra na divinità dei Veneti antighi (Paleovèneti).
La gera definìa anca col nòme de "Pòtnia Theron", la "Sióra déi Animàłi".
La gà contàti co altre divinità clàseghe, ma el sinfegà del so nòme, fursi cołigà al radegàl "rect" podarìa avèr ligànbi co ła nàsita dei putèi al fìn che ghe garantìse la sałute.
Raprexentasión[canbia | canbia el còdexe]
Frecuentemente la gèra coligà a fonti e àcue, ànca termàłi, considerà eł so róło de sanatrìxe; infàti xe stà catà invocasióni co l'apełatìvo, proabilménte al datìvo, "Sainatei", fursi gèra rivòlto a éła ànca l'apełatìvo de "Pòra". La gèra raprexentà co ànimałi, ciàve, vestii femeniłi tìpeghi déłe dòne Venetiche.
El so nòme la ga coligà sìa ai Rèti, che i abitàva soratùto te łe xone Alpìne, sìa a na divinità Grèga, "Ortia". Co ła romanixasion ła xe stà identifegà co ła dèa Juno.
On eleménto xeogràfego de Vènare el xe stà entitołà a éła (Reitia Chasma). [1]
I ténpli[canbia | canbia el còdexe]
Xe stà catà on tènpio dedegà a éła visìn a Este, a Visénsa e a mónte Magrè (Schio). Frecuenteménte i gèra visìni a corsi d'acua e fonti, proabilménte ànca termàłi, e el so cùlto, molto inportànte, xé atestà da ritrovaménti de ròbe votìve de çeràmega e medàl. El ritrovaménto ànca de łàmene de medàl co sora létare e scrivéste farìa pensàr a una conesion co ła sagralità de ła scritùra;
Riferimenti[canbia | canbia el còdexe]
- Sarah De Nardi, "Landscapes of the Prehistoric Veneto, Italy. A Plurality of Local Identities Reflected in Cult and Landscape Perception", Papers from the Institute of Archaeology, 2009
- Rex E. Wallace, "Venetic", in Roger D. Woodard, ed., The ancient languages of Europe (Cambridge, 2008; ISBN 0-521-68495-1), p. 124.
- Joachim Meffert, Die paläovenetische Votivkeramik aus dem Reitia-Heiligtum von Este-Baratella, 1998
- Marcel Detienne, The writing of Orpheus: Greek myth in cultural context (Johns Hopkins, 2002; ISBN 0-8018-6954-4), p. 126
- Adolphus Zavaroni, Ancient North Italian Inscriptions da Este, 2001
- "1902-2002 Il Museo di Este: passato e futuro",a cura de Anna Maria Chieco Bianchi e Angela Ruta Serafini, ed. Canova, 2002
- "Este Preromana: una città e i suoi santuari" a cura de Angela Ruta Serafini, ed Canova, 2002
- "Il passaggio del guerriero. Viaggio tra i santuari di Este preromana", Canova 2002